Vandaag at ik een broodje kaas in het speeltuintje tegenover de AH van de Elandsgracht. Er kwam een vrouw naast me zitten met een cello. Ik dacht eerst dat ze alleen was. Later begreep ik dat haar kind in het speeltuintje rondrende. Ik vroeg “kom je ergens vandaan, of moet je ergens heen?”
Ze kwam van cello-les. Ze speelde Bach. Ja die ene suite. Het ging niet zo lekker. Ze had volgens haar lerares moeite de maat te houden.